Με κρυμμένυς θησαυρούς είναι πιο ποθητή. Μακρύ φόρεμα και μία ομίχλη. Αυτά αρκούν.
@Για τους φόβους, ,οχι. Αντίθετα, τους καθιστούν πιο φοβερούς...
Επική η μορφή που παίρνει το μικρό σου Χριστίναμοιάζει να παραμερίζειτο σκοτάδι και να εφορμά στην ζωή φιλί
@Να το κάνουμε επικολυρική;Ή δεν πάει, ή δεν... :-)
ας το κάνουμε, λοιπόν, επικολυρική! α! και σκοτεινή θα έλεγα!
@Α, στο σκότος δεν εμπλέκομαι, να βγάλετε άκρη, σχετικώς, προς ώρας -άγνωστον το μετά- ατενίζω το Φως...
Ναι, θα συμφωνήσω στο επικολυρική.Με ταυτόχρονο μυστήριο,σαν να ξεπροβάλλει μέσα από μαύρο τούλι..Κι’ αυτό το βλέμμα... Αχ, αυτό το βλέμμα.!..
@Ας πούμε πως όλη ετούτη η ιστορία ,από μικρές συντίθεται αφηγήσεις βλεμμάτων. Ας πούμε...
Με κρυμμένυς θησαυρούς είναι πιο ποθητή. Μακρύ φόρεμα και μία ομίχλη. Αυτά αρκούν.
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους φόβους, ,οχι. Αντίθετα, τους καθιστούν πιο φοβερούς...
Επική η μορφή που παίρνει
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μικρό σου Χριστίνα
μοιάζει να παραμερίζει
το σκοτάδι και να εφορμά
στην ζωή
φιλί
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το κάνουμε επικολυρική;
Ή δεν πάει, ή δεν...
:-)
ας το κάνουμε, λοιπόν, επικολυρική!
ΑπάντησηΔιαγραφήα! και σκοτεινή θα έλεγα!
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, στο σκότος δεν εμπλέκομαι, να βγάλετε άκρη, σχετικώς, προς ώρας -άγνωστον το μετά- ατενίζω το Φως...
Ναι, θα συμφωνήσω στο επικολυρική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ταυτόχρονο μυστήριο,
σαν να ξεπροβάλλει μέσα από μαύρο τούλι..
Κι’ αυτό το βλέμμα... Αχ, αυτό το βλέμμα.!..
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πούμε πως όλη ετούτη η ιστορία ,από μικρές συντίθεται αφηγήσεις βλεμμάτων. Ας πούμε...