σαν από μια θλίψη να έχουν ξημερώσει ξανά ολα τα χρώματα σε Ουράνιο Τόξο πάνω στο δερμα, στα μαλλιά και στα ρούχα της κι ανυποψίαστη ξαναζωγραφισε τον κοσμο από την αρχή......
@ Μακάριοι οι ανυποψίαστοι Πάντα τους ζήλευα, θαρρώ Κι εκείνους που το δίκαιο ύπνο απολαμβάνουν - τελευταία, αυτό- Όσο για τη θλίψη και την αρχή τι να πώ; Ξανα και ξανά και ξανά... Επανάληψη και σχήμα πολυσύνδετο από κοινού σ΄ένα γόρδιο δεμό...
Όλο και πιο συγκεχυμένη η όψη του μικρού, αλλά αυτό το βλέμμα πάντα έντονο και σταθερά προσηλωμένο κάπου πέρα.. και τα χείλια πάντα σφιγμένα – κάτι ανάμεσα σε θλίψη, θυμό, αναζήτηση, περισυλλογή, αποστασιοποίηση, απορία, αποδοκιμασία, ...
σαν από μια θλίψη να έχουν ξημερώσει ξανά ολα τα χρώματα σε Ουράνιο Τόξο πάνω στο δερμα, στα μαλλιά και στα ρούχα της κι ανυποψίαστη ξαναζωγραφισε τον κοσμο από την αρχή......
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκο Φιλί, στο χρωμα που σ'αρεσει....
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάριοι οι ανυποψίαστοι
Πάντα τους ζήλευα, θαρρώ
Κι εκείνους που το δίκαιο ύπνο απολαμβάνουν
- τελευταία, αυτό-
Όσο για τη θλίψη και την αρχή τι να πώ;
Ξανα και ξανά και ξανά...
Επανάληψη και σχήμα πολυσύνδετο
από κοινού
σ΄ένα γόρδιο δεμό...
Όλο και πιο συγκεχυμένη η όψη του μικρού,
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά αυτό το βλέμμα πάντα έντονο και σταθερά προσηλωμένο κάπου πέρα..
και τα χείλια πάντα σφιγμένα – κάτι ανάμεσα σε θλίψη, θυμό, αναζήτηση, περισυλλογή, αποστασιοποίηση, απορία, αποδοκιμασία, ...
Μου έχει αρέσει πολύ αυτή η σειρά σου…
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ανάμεσα, στο κάπου πέρα,
όπως συνήθως κι εγώ...
Σ'ευχαριστώ
το μικρό σου τ’ αγάπησα σε όλες του τις εκφάνσεις… εκείνο; αγαπήθηκε από τον εαυτό του;
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου βάζεις δύσκολα, δεν ξέρω, από διακριτικότητα, δε ρωτώ...
Πολλές διαδρομές στη τέχνη
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει κάνει το μικρό σου
Γοητευτικά μεταμορφώνεται
αλλά το βλέμμα του παραμένει
επίμονο και πεισματικό
φιλί
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι το πείσμα να του βγει σε καλό
Για τις μεταμορφώσεις του αναλαμβάνω το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί, και σ'ευχαριστώ