@ Άνθρωποι και κεράσματα ένα Σύνολο αδιάσπαστο κυρτό Σέρνουν τα βήμάτά τους την ώρα που πυρρίχιο χορεύουν άγριο της μέθης, της σωτηρίας, χορό Τα φώτα σβύνουν Θολό το τοπίο Το μαγαζί σε λίγο θα γράφει ΚΛΕΙΣΤΟΝ
@ Να παραγγείλω τώρα, με τη σειρά μου,χωρίς αιδώ, να κεραστώ ,ένα λευκό υποβρύχιο με φόντο, θέα, ουρανό; [Σε φωτό, εννοείται, πάει δεν πάει μετά τον πνιγμό; Και, εννοείται πάλι, θα το παραλάβω, ακόμα κι αν γέρνει, αρκεί το ποτήρι να είναι διαυγές, και καθαρό το νερό...]
Μ' ένα πυρρίχιο αναχωρήσαμε χορό
ΑπάντησηΔιαγραφήόσοι από τον τέταρτο επιζήσαμε
Όχι όροφο
Πνιγμό
γέρνουνε τα κεράσματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήσκούρυναν τα τοπία...
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνθρωποι και κεράσματα ένα
Σύνολο αδιάσπαστο κυρτό
Σέρνουν τα βήμάτά τους
την ώρα που πυρρίχιο χορεύουν
άγριο
της μέθης, της σωτηρίας, χορό
Τα φώτα σβύνουν
Θολό το τοπίο
Το μαγαζί σε λίγο
θα γράφει
ΚΛΕΙΣΤΟΝ
...'Όχι, ευχαριστώ δε θα πάρω'
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως τότε που είμαστε παιδιά,
με τις σοκολατένιες μαργαρίτες...
Και πέρναμε, δύο! Μετά τη ντροπή μας
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα παραγγείλω τώρα, με τη σειρά μου,χωρίς αιδώ, να κεραστώ ,ένα λευκό υποβρύχιο με φόντο, θέα, ουρανό; [Σε φωτό, εννοείται, πάει δεν πάει μετά τον πνιγμό; Και, εννοείται πάλι, θα το παραλάβω, ακόμα κι αν γέρνει, αρκεί το ποτήρι να είναι διαυγές, και καθαρό το νερό...]