Πες "πεπέτα" και τσακισέ την, όπως τότε, στα δυό. Κι εγώ απ' αντίκρυ θα δω, θα σου πω, αν θυμάσαι σωστά αν σωστά ξεφυλλίζεις σωστά συλλαβίζεις τον δυϊκό μας τον αριθμό.
Μη φοβού. Έπαψα προ πολλού το κόκκινο, του αίματος, να κρατάω στυλό.
[Τώρα μονάχα μολύβι που αφήνει πίσω του -όταν δεν σβύνει- γκρίζο, ακίνδυνο καπνό]
Πες "πεπέτα"
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τσακισέ την, όπως τότε, στα δυό.
Κι εγώ απ' αντίκρυ θα δω, θα σου πω,
αν θυμάσαι σωστά
αν σωστά ξεφυλλίζεις
σωστά συλλαβίζεις
τον δυϊκό μας τον αριθμό.
Μη φοβού.
Έπαψα προ πολλού
το κόκκινο, του αίματος, να κρατάω στυλό.
[Τώρα μονάχα μολύβι
που αφήνει πίσω του
-όταν δεν σβύνει-
γκρίζο, ακίνδυνο
καπνό]
...Τώρα μονάχα η ψυχή
ΑπάντησηΔιαγραφήπου αφήνει πίσω της
-που ποτέ δεν σβύνει-
γκρίζο, ακίνδυνο καπνό...
Να'σαι καλά και με ψυχή
να μας 'χρωματίζεις'...πάντα